Wyżły

Wyżeł niemiecki krótkowłosy

Niemiecki wyżeł krótkowłosy jest jedną z najpopularniejszych ras psów myśliwskich w Niemczech,a i za granicą cieszy się dużym powodzeniem. Wyżły są potomkami bracco italiano ( wyżła włoskiego ). W celu uszlachetnienia tego ciężkiego psa skrzyżowano go z angielskim pointerem. Po nim niemiecki wyżeł krótkowłosy odziedziczył zdolność do rewirowania górnym wiatrem i elegancki wygląd. Niemiecki wyżeł krótkowłosy jest łatwym do pielęgnacji,silnym,wszechstronnym psem.Przeszukuje wytrwale i żwawo otwarte pole i przerzedzony las,wystawia pewnie,aportuje ochoczo z lądu i z wody,bardzo dobrze tropi za farbą,potrafi odnaleźć strzeloną zwierzynę i jest cięty na szkodniki.

Ten pies myśliwski bywa nieopanowany i nadpobudliwy; powinien się znajdować w rękach myśliwego,który zapewni mu stosowne szkolenie i wykorzysta jego predyspozycje. Gęsty,krótki włos chroni psa przed zimnem i nie pozwala na przyczepianie się rzepów,brudu i grudek lodu. Niemiecki wyżeł krótkowłosy nie jest dobrym psem dla tych,którzy nie mogą popracować z nim na terenie łowieckim. Odpowiednio wychowany i pielęgnowany,wyżeł nadaje się też na psa rodzinnego. Niestety widzi się tę rasę coraz częściej na wystawach. Ogon kopiowany.

Wysokość : 65 cm. Masa ciała : 20,4-31,8 kg. Umaszczenie : jednolicie brązowe,lub z białymi,także cętkowanymi znaczeniami albo łatami,jasno- i ciemnodereszowaty z białymi łatami lub bez nich. Pochodzenie : Niemcy . Cena : 1000-2500 zł .

Wyżeł mały munsterlandzki

Mały munsterlander jest najmniejszym niemieckim wyżłem,najbardziej zbliżonym do swoich przodków,średniowiecznych psów do polowań na ptactwo. Edmund Lons,brat poety opiewającego piękne wrzosowiska,Hermana Lonsa,uratował tę rasę od wyginięcia. Ówczesny heidewachtel był nie tylko pomocnikiem na polowaniu,ale także psem rodzinnym,trzymanym w domu i zagrodach minsterlandzkich chłopów,którzy wysoko cenili jego czujność,wesoły,żywy charakter,wierność i niezawodność w kontaktach z dziećmi i zwierzętami domowymi.Pies ten szybko się uczy,łatwo można go szkolić i prowadzić,wymaga jednak konsekwencji i zrozumienia.

Jeśli zapewni mu się dostateczną ilość pracy,można go trzymać nawet w mieszkaniu,w mieście. Jest to jednak pies myśliwski,o dużej pasji łowieckiej i wybitnej chęci aportowania,wrodzonej stójce i ciętości wobec szkodników,i taki pozostanie. Także tropienia za farbą uczy się szybko. Zgodnie ze swym pochodzeniem uwielbiam pracę w wodzie. Wybitnych zdolności łowieckich tego psa nie wolno marnować czyniąc z niego tylko towarzysza. Jedynie temu,kto jest gotowy wspierać i właściwie wykorzystać jego talenty,można polecić tego pięknego psa,który niestety wchodzi już w modę.

Wysokość : 56 cm . Masa ciała : brak danych. Umaszczenie : biało-brązowe z łatami lub płaszczem,dropiate. Pochodzenie : Niemcy . Cena : Brak danych.

Pointer

Jest to angielski wyżeł,którego przodkowie mieli jakoby przybyć do Anglii z Półwyspu Iberyjskiego. Ten szlachetny,szybki pies myśliwski przyczynił się do uszlachetnienia niemieckich wyżłów. Pointer wskazuje – jak mówi sama jego nazwa ( ang. to point – wskazywać ) - swoją typową pozą ukrywające się ptactwo łowne. Przerażone ptaki zamierają w bezruchu,co daje myśliwemu czas na podejście. Pies „podrywa” wtedy ptaki,które spłoszone,podnoszą się do lotu. Pointer jest specjalistą w tej pracy.Przeszukuje teren w szalonym pędzie. Im więcej ptaków wytropi,tym lepiej,a więc pies ten jest szybki,wytrzymały,pełen temperamentu,przy tym nieopanowany,nie bardzo zatem nadaje się na psa rodzinnego trzymanego w domu.

Jest jednak łatwy w kontaktach,miły i wyjątkowo czysty. Tylko myśliwi zdołają sobie poradzić z wrodzoną potrzebą ruchu pointera i jego pasją łowiecką. Dlatego właśnie pointer należy w Polsce do rzadko widywanych psów. Polski myśliwi woli psa bardziej wszechstronnego. Zgrabniejszy,mocniejszy i elegantszy niż angielski pointer jest duński hertha pointer,o typowym umaszczeniu płowoczerwonym. Rasa ta nie jest jeszcze zatwierdzona.

Wysokość : 63-69 cm. Masa ciała : 20-30 kg. Umaszczenie : białe z żółtymi,pomarańczowymi,wątrobianymi lub czarnymi plamami. Pochodzenie : Wielka Brytania . Cena : Brak danych.

Seter angielski

Potomek dawnego spaniela i pointera. Lord Laverack wyhodował tę rasę w XIX wieku,toteż setery określa się często jego nazwiskiem. Seter jest specjalistą od szybkiego rewirowania na otwartym terenie,w poszukiwaniu przede wszystkim kuropatw. Jego specjalności łowieckie to tropienie,znajdowanie i wystawianie,a zatem całkowita praca na polu. Kilka psów wzajemnie sobie pomaga. Tego pełnego pasji psa wodnego można wszechstronnie wyszkolić do określonych warunków polowania.Seter angielski sprawia także radość w domu,jest bowiem przyjacielski,spokojny i łagodny. Lubi ruch,ale cały swój temperament okazuje na dworze.

Wymaga wyrozumiałego,konsekwentnego prowadzenia; najlepiej poddać go szkoleniu na psa myśliwego,aby mógł bezpiecznie biegać na spacerze bez smyczy. Pod tym względem seter jest wymagający. Musi dużo biegać,ale jak każdy pies myśliwski,stale jest gotowy do łowiectwa. Nie można pójść spokojnie z seterem na spacer w okolicę,w której znajduje się dużo zwierzyny łownej ! Sierść wymaga codziennej pielęgnacji.

Wysokość : 68 cm . Masa ciała : 29,5 kg. Umaszczenie : białe,równomiernie nakrapiane żółto,pomarańczowo,brązowo lub czarno,a także trójbarwne : dopuszcza się duże łaty na tułowiu,ale wyżej cenione są drobne plamki. Pochodzenie : Wielka Brytania. Cena : 1600-2800 zł.

Seter szkocki- gordon

Pod koniec XVII wieku Duke of Gordon posiadał słynne czerwono-czarne setery,które były szczególnie inteligentnymi psami ciężkiego typu. Do pracy w trudnym terenie Szkocji bardziej nadawał się pies wytrzymały i silny,niż szybki i elegancki. Niegdyś gordon miał białe znaczenia,które obecnie ograniczają się do małej plamki na piersi. Duke of Gordon,wedle swojej własnej relacji,skrzyżował setera szkockiego z pracującą suką collie,aby poprawić jego inteligencję i łatwość prowadzenia. Gordon jest psem jednego pana,polującym właśnie najlepiej z nim. W stosunku do obcych jest raczej nieufny i źle znosi zmianę właściciela.Dojrzewa późno i od małego wymaga konsekwentnego postępowania.

Setery są odważnymi psami o dużej pasji łowieckiej,toteż trzeba je konsekwentnie szkolić. Jako legawiec gordon jest dla myśliwego niezastąpiony podczas polowania w polu i wykazuje szczególne uzdolnienia do tropienia za farbą zwierzyny płowej i czarnej. Poza tym bardzo lubi wodę. Ten pies,jeśli jest trzymany jako rodzinny,potrzebuje dużo ruchu i konsekwentnego postępowania,jak każdy pies myśliwski,aby jego pasję łowiecką utrzymać w ryzach. Niezbędne jest codzienne pielęgnowanie sierści.

Wysokość: 66cm. Masa ciała : 29kg. Umaszczenie: intensywnie czarne z nasyconym kasztanowym podpalaniem; dopuszcza się niewielką białą plamkę na piersi. Pochodzenie : Wielka Brytania. Cena : 2500 zł .