top of page

      Symptomatologia chorób układu pokarmowego 

                                                                    1. Wzrost masy ciała

Wzrost masy ciała zwierzęcia wynika z odkładania się nadmiernej ilości tkanki tłuszczowej lub gromadzenia się płynów w organizmie ( wodobrzusze,obrzęki i inne ). Oba te procesy mogą mieć charakter miejscowy lub uogólniony.

Prawidłowe zaopatrzenie kaloryczne,przy małym wydatku energetycznym zwierzęcia,powoduje wzrost masy ciała i prowadzi do otyłości. Obniżona aktywność ruchowa zwierzęcia,jeżeli rozpatrujemy jej patologiczny charakter,może wynikać m.in. z niedoczynności tarczycy,niedoczynności jajników,niektórych chorób mięśniowo-stawowych ograniczających aktywność motoryczną luz z zaawansowanego wieku. Wszystkie te przyczy mogą mieć sój udział we wzroście masy ciała.Zwierzęta starsze,u których występuje obniżony poziom podstawowej przemiany materii oraz zmniejszona aktywność fizyczna,mają skłonności do nadwagi.

Nadmierne zaopatrzenie kaloryczne powoduje odkładanie się tkanki tłuszczowej.Niekontrolowany apetyt niekiedy wynika z zaburzeń podwzgórzowych.Niedocukrzenie zaś,będąc stymulatorem nadmiernego apetytu,jest kompensowane przez stały wysoki poziom łaknienia.Z takimi stanami spotykamy się przede wszystkim w hiperinsulizmie powodowanym guzami trzustki.

Nagły wzrost masy ciała zawsze sugeruje gromadzenie się płynu w jamach ciała i może wskazywać na niewydolność krążenia i/lub wątroby. Klinicznym wyrazem takiego stanu jest m.in wodobrzusze.

Konsekwencją nadmiernego apetytu lub niewielkiej aktywności ruchowej zwierzęcia jest otyłość - stan chorobowy prowadzący do wielu schorzeń. Wykazano,że 30 % psów i kotów wykazujących objawy otyłości,to zwierzęta stare,częściej samice,niż samce,kastrowane,których właścicielami są osoby starsze.

Otyłość występuję przaszło 5-krotnie częściej u zwierząt żywionych tą samą dietą,którą żywią się ich właściciele. Stwierdzono pewną predylekcję rasową do występowania otyłości,z którą najczęściej spotykamy się u pudli,cocker spanieli i jamników.

Otyłość rozwija się dwufazowo. Pierwsza faza - dynamiczna - to szybki wzrost masy ciała powodowany nadmiernym odkładaniem się tkanki tłuszczowej wskutek braku równowagi między dostarczaną i traconą energią. Druga faza - statyczna - to powrót do zbilansowanego zyskami i stratami żywienia, tzw. bytowego,przy osiągniętej już i utrzymującej się dużej masie zwierzęcia.

Otyłość prowadzi do wykształcenia się wielu zaburzeń somatycznych,szczególnie w układzie mięśniowo-szkieletowym oraz sercowo-naczyniowym. Około 25 % psów otyłych wykazuje zmiany zwyrodniowe stawów,występuje u nich 3-krotnie zwiększone ryzyko cukrzycy i komplikacji pooperacyjnych ( złe gojenie się ran,obniżona tolerancja na środki narkotyczne ) oraz predylekcja do występowania niektórych schorzeń układu oddechowego ( np. przewlekły nieżyt oskrzeli ) . Rozwijająca się otyłość prowadzi do występowania zaburzeń ogólnoustrojowych. Postępowanie w otyłości związane jest ze stosowaniem określonego reżimu dietetycznego polegąjącego na ograniczeniu jakościowych i ilościowym spożywanych pokarmów.

 

                                                         2. Spadek masy ciała

Zmniejszone pobieranie pokarmu przez zwierzę jest przyczyną zaburzeń metabolicznych. Zaburzenia te wpływają na aktywność zwierzęcia,tempetaturę,a także jego temperament. Podwyższona temperatura otoczenia,aktywność zwierzęcia ( ruchowa i psychiczna ) wymagają zwiększonego dopływu energii,którą zapewnia odpowiednia ilość kalorii w postaci pełnowartościowego żywienia. Ocena spadku masy ciała,przy zmiennej diecie lub u zwierząt otyłych,może nastręczyć pewne trudności,szczególnie w przypadkach,kiedy nie następuje gwałtownie w krótkim czasie.

Istnieją przynajmniej dwie obiektywne przyczyny spadku masy ciała - brak lub zmniejszony apetyt oraz zaburzenia żołądkowo-jelitowe ( wymioty i biegunka ) . Szybkość oraz procent utraty masy ciała stanowi dla lekarza weterynarii bardzo ważną informację.

Brak apetytu może występować w wielu jednostkach chorobowych i objaw ten sam w sobie jest pomocny w diagnozowaniu przyczyn spadku masy ciała. Natomiast zmniejszone wchłanianie lub zaburzenia trawienia pokarmów,których podstawowym objawem jest biegunka,pojawiające się w chorobach trzustki,wątroby lub zapalenia jelit i stanowią wskazówkę kierunkująca rozpoznanie choroby.

Spadek masy ciała występujący łącznie z zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi może towarzyszyć chorobom ogólnym,jak : nosówka,choroby nerek lub choroby nowotworowe przewodu pokarmowego.

Jedną z przyczyn spadku masy ciała może być utrzymująca się podwyższona temperatura ciała - stan wymagający zwiększonego zaopatrzenia kalorycznego,wynikający z nasilonego katabolizmu. Przykładem może być tutaj nadczynność tarczycy .

Spadek masy ciała,występujący z objawami poliurii i polidypsji,może sugerować cukrzycę,moczówkę prostą lub przewlekłe choroby nerek. Ten sam objaw,lecz bez wpółistniejących zaburzeń w apetycie oraz przy braku objawów ogólnych,może wskazywać na stan nadczynności metablicznej organizmu lub być natury psychogennej ( np.u psów nerwowych ) w związku ze zmianami w środowisku socjalnym zwierzęcia.

Zmniejszenie masy ciała zwierzęcia jest często wynikiem niedożywienia względnego. Mimo dużych objętościowo porcji ich wartość kaloryczna może być niewystarczająca. Zapotrzebowanie zwierzęcia zmienia się wraz z wiekiem,jego aktywnością życiową,temperaturą i wilgotnością środowiska,temperaturą ciała oraz stanem psychicznym.

Postawienie precyzyjnego rozpoznania przyczyn spadku masy ciała zwierzęcia wymaga dokładnej analizy diety,częstotliwości i formy podawania posiłków oraz dokładnego badania ogólnego. Ocena zmian masy ciała w czasie pozwala na śledzenie tempa jej spadku i pomaga w prognozowaniu.

Podstawowe przyczyny spadku masy ciała można ująć w 5 następujących grupach chorobowych :

1. Choroby układu pokarmowego :

- Dysfagia,której przyczyną mogą być bolesne uszkodzenia jamy ustnej lub zębów oraz języka,powoduje zmniejszone pobieranie pokarmu;

-Przewlekłe biegunki oraz uporczywe wymioty są przyczyną zmniejszonego przyswajania pokarmów;

- Niektóre zaburzenia jelitowe,jak np.  enteropatie białkogubne ( lymphangiectasia ) są przyczyną znacznej utraty masy ciała i prowadzą w szybkim tempie do wyniszczenia organizmu.

2. Zaburzenia endokrynologiczne :

- Nadczynność tarczycy,niedoczynność przedniego płata przysadki mózgowej oraz niedoczynność kory nadnerczy są podstawowymi przyczynami spadku masy ciała tła wewnątrzwydzielniczego;

-Cukrzyca,będąca także chorobą o podłożu endokrynologicznym,prowadzi do szybkiego spadku masy ciała,lecz objawem różnicującym ją od wyżej wymienionych schorzeń jest utrzymujący się duży apetyt oraz objawy poliurii i polidypsji.

3. Stany hypoproteinemii :

- Obniżenie poziomu białka w organizmie może być spowodowane jego znaczną utratą,co ma miejsce m.in w nerczyny i enteropatii białkogrubnej,lub niedostateczną produkcją,z czym spotykamy się m.in w chorobach wątroby.

- Stany hypoproteinemii względnej spotykane są także w przypadkach nieprawidłowej dystybucji białka w organizmie ( choroby serca,obrzęki ) oraz zaburzeń enzymatycznych w wątropie i/lub jelitach.

4.Choroby infekcyjne i gorączkowe:

- Do znacznych spadków masy ciała dochodzi w wyniku : przewlekłego zapalenia macicy,zakażeń ogólnych,tworzących się ropni. Choroby te przebiegają z całkowitą utratą apetytu,a występujące stany gorączkowe,przez zwiększenie podstawowej przemiany materii,powodują postępujące wychudzenie zwierzęcia.

5.Choroby nowotworowe:

- Guzy nowotworowe powodują przyśpiesznie procesów metabolicznych,przy braku ewidentnych objawów klinicznych zaburzeń czynnościowych,czy morfologicznych. Dołączająca się do tych procesów gorączka,dodatkowo powiększa zapotrzebowanie energetyczne organizmu,przy niewystarczającym zaopatrzeniu z zewnątrz.

- Spadek masy ciała o niewyjaśnionej etiologii wymaga bardzo dokładnego badania ( oceny ) przewodu pokarmowego,trzustki,wątroby,węzłów chłonnych oraz szpiku kostnego,w celu wykluczenia lub potwierdzenia procesów nowotworowych.

W wielu przypadkach utrata masy ciała jest jedynym klinicznym objawem choroby,dlatego bardzo ważna jest ocena biochemicznych wskaźników stanu organizmu. 

                                                Wzmożony apetyt ( poliphagia )

Uczucie głodu regulowane jest przez dwa ośrodki ( łaknienie i sytość ) znajdujące się w podwzgórzu. Ośrodek łaknienia,który stymuluje apetyt zwierzęcia,znajduje się praktycznie w stałej gotowości czynnościowej,jego blokowanie zaś odbywa się okresowo pod wpływem ośrodka sytości,uczynionego po spożyciu pokarmu.
Aktywność ośrodka sytości jest prawdopodobnie bezpośrednio związana i sterowana poziomem i wykorzystaniem glukozy przez komórki. Niska temperatura i pusty żołądek stymulują,natomiast wysoka temperatura i pełny żołądek hamują odczuwanie głodu.
Polifagia jest stanem powodowanym przez nieprawidłowe przyswajanie pokarmu,nieprawidłowe jego wykorzystywanie,nadmierną utratę składników pokarmowych lub chorobowe zwiększenie metabolizmu i związane z tym zwiększone zapotrzebowanie kaloryczne. Najczęściej spotykanymi przyczynami nadmiernego apetytu są zespoły upośledzonego trawienia i wchłaniania,przewlekłe zapalenie trzustki,przewlekłe zapalenia jelit,cukrzyca,choroby ośrodkowego układu nerwowego oraz niektóre zaburzenia hormonalne ( m.in nadczynność kory nadnerczy ).
Czynnikami,które wpływają na nadmierne straty lub zwiększone zapotrzebowanie pokarmowe mogą być zarówno stany fizjologiczne ( ciąża,laktacja,wyczerpująca praca fizyczna),jak i niektóre choroby ( biegunki,przewlekłe krwawienia,nerczyca,nadczynność tarczycy i kory nadnerczy,cykrzyca). Wiele leków może dawać uboczne objawy w postaci nadmiernego apetytu ( sterydy,periactin ). Do najczęściej stosowanych w lecznictwie małych zwierząt należą leki : przeciwpadaczkowe ( fenytoina,mizodlin),przeciwzapalne sterydowe ( encorton,dexmethason i in. ) oraz niektóre inne środki hormonalne ( np. megestrol acetate).
Zwiększony lub opaczny apetyt,charakteryzujący się nienormalną ilością przyjmowanego pokarmu lub zjadaniem przedmiotów niejadalnych powinien być oceniany zawsze łącznie z przyjmowaniem przez zwierzę płynów oraz ogólnym stanem odżywienia zwierzęcia.Konieczne jest przeprowadzenie dokładnego wywiadu epizootycznego (
wścieklizna ) oraz w razie potrzeby badania neurologicznego.
Postępowanie diagnostyczne w przypadku wzmożonego apetytu powinno zawierać :
- Ustalenie asy wyjściowej zwierzęcia i ocenę szybkości jej zmian w czasie.
-Ocenę jakości kalorycznej i ilości dostarczanego zwierzęciu pożywienia,pod kątem jego fizyczności ( zmiana diety np. białkowej na węglowodaną powoduje z reguły zwiększenie apetytu i nierzadko prowadzi do otyłości).
-Badanie kału,w celu oceny przyswajalności pokarmów i ewentualnej obecności pasożytów lub ich jaj.
-Szczegółowe badanie układu pokarmowego,wydalniczego,krwiotwórczego i ewentualnie nerwowego.
W rozpoznaniu różniowym nadmiernego apetytu należy uwzględnić stany prowadzące do jego wtstąpienia,a wynikające z odmiennych przyczyn.

Najważniejsze przyczyny polifagii:
1.Polifagia fizjologiczna :

- Niska temperatura otoczenia,
- Ciąża,
- Laktacja.
-Duży wysiłek fizyczny.

2.Polifagia związana ze wzrostem masy ciała :
-Leki przeciwpadaczkowe,
- endogenne lub egzogenne glikokortykosterydy,
- zmiany rozrostowe w ośrodkowym układzie nerwowym lokalizujące się w podwzgórzu.

3.Polifagia związana ze spadkiem masy ciała :
-Cukrzyca,
- nadczynność tarczycy,
-zespoły upośledzonego trawienia i wchłaniania.

  • Facebook App Icon
  • Twitter App Icon
  • Google+ App Icon
bottom of page